سیستم ایمنی

سیستم ایمنی
اگرچه صدها مطالعه در مورد ورزش بدنی و سیستم ایمنی انجام شده است ، اما شواهد مستقیم کمی در مورد ارتباط آن با بیماری وجود دارد.

سایت شرط بندی با واریز مستقیم

[28] شواهد اپیدمیولوژیک نشان می دهد که ورزش متوسط ​​تأثیر مفیدی بر سیستم ایمنی بدن انسان دارد. یک اثر است که در یک منحنی J مدل شده است. ورزش متوسط ​​با 29 درصد کاهش بروز عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی (URTI) همراه است ، اما مطالعات روی دوندگان ماراتن نشان داد که ورزش طولانی مدت با شدت بالا با افزایش خطر ابتلا به عفونت همراه است. [28] با این حال ، مطالعه دیگری تأثیر آن را پیدا نکرد. عملکرد سلول های ایمنی بدنبال جلسات حاد ورزش طولانی مدت با شدت زیاد مختل می شود و برخی مطالعات نشان داده است که ورزشکاران در معرض خطر بیشتری برای عفونت هستند. مطالعات نشان داده است که استرس شدید برای مدت طولانی ، مانند تمرین در ماراتن ، می تواند با کاهش غلظت لنفوسیت ها ، سیستم ایمنی بدن را سرکوب کند. [29] سیستم ایمنی بدن ورزشکاران و افراد غیر ورزشکار به طور کلی مشابه است. ورزشکاران ممکن است تعداد سلولهای کشنده طبیعی و عملکرد سیتولیتیک کمی بالایی داشته باشند ، اما بعید است این موارد از نظر بالینی قابل توجه باشند. [28]

مکمل ویتامین C با بروز کمتر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی در دوندگان ماراتن ارتباط دارد. [28]

نشانگرهای زیستی التهاب مانند پروتئین واکنش پذیر C ، که با بیماری های مزمن مرتبط هستند ، در افراد فعال نسبت به افراد کم تحرک کاهش می یابد و اثرات مثبت ورزش ممکن است به دلیل اثرات ضد التهابی آن باشد. در افراد مبتلا به بیماری قلبی ، مداخلات ورزشی سطح فیبرینوژن و پروتئین واکنش پذیر C را که نشانگر خطر قلبی عروقی است ، کاهش می دهد. [30] افسردگی در سیستم ایمنی بدنبال بدنبال حملات حاد ممکن است یکی از مکانیسم های این اثر ضد التهابی باشد